Ergenlik çağındaki çocukların, kişisel kimliklerini ararken, akranlarıyla ilişkilerine odaklandıkça, belli bir noktada ebeveynlerinden uzaklaşmaları normal bir geçiş törenidir. 

Böyle zamanlarda ebeveynler çocuklarıyla iletişim kurarken bir arkadaş ve akıl hocası yaklaşımını benimseyebilir, böylece onların kendilerini daha rahat açmalarını sağlayabilirler.

Açık iletişimin yolunu açmak 

Ebeveynlikte uyulması gereken kural kitapları yoktur. Her ebeveyn-çocuk ilişkisi benzersizdir.

Ancak genel sınırların benimsenmesi yardımcı olabilir. "Ergenler merakla dolu bir gelişim aşamasındadır ve riskli davranışlarda bulunmaya oldukça yatkındırlar. Bu nedenle, sınırlar koymak önemlidir. Ergenlerin bu tür karar alma süreçlerinde yol almak için yetişkin figürlerden ilgili yardım alabilmeleri de hayati önem taşır," 

Ebeveynler ile ergenlik çağındaki çocuklar arasındaki ilişkinin temelini açık iletişim ve güven oluşturmalıdır. 

Çocuğunuza belirli sınırların neden var olduğunu açıklayın ve daha da önemlisi, bu sınırların çocuğu kontrol etme isteğinizden ziyade bir bakım yerinden geldiğini anlamalarına yardımcı olun.

Sınır ayarlarını tartışırken, müzakereye izin vermek de önemlidir. 

Bu şekilde çocuk, anne babasının koyduğu sınırlar içerisinde kendi seçimlerini yapma konusunda özerkliğe sahip olduğunu öğrenir ve bu nedenle uymaya daha istekli olur. 

"Çocuğunuzun gelişimsel ihtiyaçlarını göz önünde bulundurarak evdeki sınırları ayarlamak için esnek olun. Çocuğun ebeveyn rehberliğinden sonra makul derecede sorumlu kararlar alabileceği konusunda güven duyması, daha güçlü ebeveyn-çocuk ilişkilerinin gelişmesine de yardımcı olabilir,"

"Sabit bir zamanlama konusunda ısrar etmek yerine, müzakere için bir aralık bırakın ve ardından çocuğunuzla bir anlaşmaya varın. Ayrıca, seçimlerinin sonuçlarını (örneğin geç dönmenin güvenlik endişeleri) tartışmak da yardımcı olur, çünkü bu tür konuşmalar onları sorumlu kararlar almaya yönlendirir."

Ancak ebeveynler çocuklarının beklentilerini karşılamadığını hissettiklerinde ve çocuk da anne babasının kendisini dinlemediğini hissettiğinde çatışmalar ortaya çıkabilir. 

Farklı bakış açılarına hitap ederken, onları görmezden gelmek yerine, çocuğunuzun bakış açısını ve davranışlarının motivasyonlarını anlamak için açık fikirli olmayı deneyin. 

Bu, çocuğunuzun akran ilişkileri, kişisel hedefleri ve istekleriyle ilgili olabilir; ebeveynlerin bunların çocukları için önemli olduğunu kabul etmeleri çok önemlidir.

Alarmı ne zaman çalacağınızı bilmek

Çocuğunuzla ilişki kurma girişimleriniz başarısızlıkla sonuçlanırsa ve ebeveynler çocuklarının okul, sosyal veya aile yaşamındaki günlük işlevlerini önemli ölçüde etkileyen atipik davranışlar sergilediğini fark ederse, profesyonel müdahaleler aramak hayat kurtarıcı olabilir. 

Dikkat etmeniz gereken bazı belirtiler şunlardır:

• Uzun süreli (iki haftadan fazla) düşük ruh hali

• Bir zamanlar heyecan verici olan şeylere karşı ilgisizlik

• Sosyal geri çekilme 

• Genellikle notlarda düşüşle birlikte gelen, bir şeyler yapma konusunda motivasyon kaybı

• Kötü uyku ve iştah 

• Artan huzursuzluk 

• Kendine zarar verme ve intihar düşünceleri veya eylemleri 

Zihinsel sağlık sorunları belirtileri gösteren gençler genellikle mücadelelerinde yalnız hissedebilirler ve ebeveynler bu noktada ilk destek hattı olabilir. "Dinlemek ve deneyimlerini doğrulamak için sıcak ve nazik olun. Çocuğu duygularını paylaşması için baskı yapmaktan kaçının; bunun yerine, çocuğunuza mücadele ediyorsa her zaman destek için size dönebileceği konusunda güvence verin," .

Semptomlar devam ederse, ebeveynlerin çocuklarını profesyonel yardım almaya teşvik etmeleri gerektiğini de sözlerine ekledi. Bir çocuğun destek için erişebileceği kaynakları paylaşın - örneğin, bir okul danışmanı veya gençler için çevrimiçi sohbet desteği.

Unutmayın, ergenlik çağındaki çocuğunuz sizin işinizi kolaylaştırmasa bile, ebeveynler olarak yapabileceğiniz en iyi şey her zaman iletişim halinde kalmak ve çocuğunuzun size ihtiyacı olduğunda yanında olmaktır.