Otizm ve ebeveynlik: Spektrumdaki çocuğunuzla bağlantı kurmak
Bu basit stratejiler çocuğunuzun en iyi yönlerini ortaya çıkarabilir ve onunla daha derin bir bağ kurabilir.
Otizm spektrumunda bir çocuğu büyütmek, keşfedilmemiş sulara yelken açmak gibi hissettirebilir. Kendinizi sıklıkla çocuğunuzun davranışlarını tahmin etmeye veya çözmeye çalışırken bulabilirsiniz, neye ihtiyaç duyduklarından veya nasıl yanıt vereceğinizden emin olamazsınız. Bazen, siz ve çocuğunuz farklı diller konuşuyormuşsunuz gibi görünebilir ve onların dünyası erişilemez gibi gelebilir.
Ancak çocuğunuzun benzersiz ihtiyaçlarını anlamayı öğrenmek, bağlantı kurmanın, daha güçlü bağlar kurmanın ve onların gelişmesine yardımcı olmanın yeni yollarını açabilir. Her otistik çocuğun kendine özgü ihtiyaçları vardır ve gereken destek seviyesi çocuktan çocuğa değişir. İpuçlarını gözlemlemek ve onlara uyum sağlamak için zaman ayırdığınızda, anlaşıldıklarını hissettikleri daha destekleyici, bağlantılı bir ortam yaratabilirsiniz.
Peki, Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB) tam olarak nedir? Bu nörogelişimsel bozukluk, bireylerin başkalarıyla nasıl iletişim kurduğunu ve etkileşim kurduğunu etkiler. "Otizm spektrumunda olan çocuklar, normal gelişim gösteren akranlarıyla karşılaştırıldığında başkalarıyla etkileşime girmeye daha az ilgi gösterebilir, sosyal etkileşimler sırasında sözlü ve sözsüz ipuçlarına dikkat etmekte zorluk çekebilir ve aile üyeleri ve akranlarıyla ilişki kurmada zorluklarla karşılaşabilirler"
Bazı çocukların kelimelerle iletişim kuramayacağını, bazılarının ise konuşabileceğini ancak anlamlı veya uygun bir sohbeti sürdürmekte zorluk çekebilir.
Ebeveynlerin karşılaştığı yaygın zorluklar
Otizm spektrumundaki bir çocuğu anlamak ve desteklemek zor olabilir. İşte birçok ebeveynin karşılaştığı birkaç engel:
Çocuğunuzun ihtiyaçlarını tanımak: Otizmli çocuklar sıklıkla iletişim zorluklarıyla karşılaşırlar. Bazıları hiç konuşmazken, diğerleri başkalarını şaşırtacak şekilde kendilerini ifade edebilirler. "Otizmli çocukların ebeveynleri sıklıkla çocuklarının ne istediğini veya neye ihtiyaç duyduğunu anlamakta zorlanırlar. Bunu anlamak için tahminde bulunmaları gerekebilir."
Dikkat çekme ve dikkati sürdürme: Otizm spektrumundaki çocuklar, onlarla etkileşime girmeye çalıştığınızda her zaman yanıt vermeyebilir ve bu da aktivitelere olan ilgilerini sürdürmelerini zorlaştırır. Ayrıca, çocukların öğrenmesinin büyük bir parçası olan davranışları gözlemleme ve kopyalama konusunda zorluk çekebilirler. Bu, günlük rutinleri veya yeni beceriler öğretmeyi daha zor hale getirebilir.
İlişki kurma: Bazı çocuklar insanlarla etkileşime girmeye pek ilgi duymayabilir, daha çok belirli nesnelere veya konulara odaklanmayı tercih edebilir. Bu, çocuklarıyla daha yakın bir bağ kurmaya çalışan ebeveynler için sinir bozucu olabilir.
Davranışları yönetmek: Duygularını kelimelerle ifade etme yeteneği olmadan, otizm spektrumundaki bazı çocuklar duygularını ağlayarak, çığlık atarak veya hatta kendilerine ve/veya başkalarına zarar vererek iletebilirler. Toplum içindeki sinir krizleri ebeveynler için özellikle stresli olabilir.
Sosyal öğrenme ve iletişimi desteklemek
İyi haber şu ki, doğru destek ve erken müdahaleyle otizm spektrumunda olan birçok çocuk iletişim ve sosyal becerilerinde önemli ilerlemeler kaydedebilir.
“Müdahaleye erken başlamak çocukların öğrenmesine ve en baştan itibaren temel dönüm noktalarına ve yaşam becerilerine ulaşmasına yardımcı olur,” “Eğitim ayrıca ebeveynlere çocuklarını etkili bir şekilde desteklemek için beceriler ve stratejiler kazandırabilir.”
Araştırmalar, iki yaşından itibaren erken müdahalelerin, çocuğun gelişiminde, özellikle iletişim ve entelektüel yetenekler gibi alanlarda kalıcı iyileşmelere yol açabileceğini gösteriyor.
Otizm spektrumundaki çocukların sosyal ve iletişim becerilerini geliştirmelerine destek olmak için Erken Dönem Modeli gibi yöntemler kullanırlar. Çocukların insanların nasıl davrandığını, konuştuğunu ve kendilerini kelimeler ve yüz ifadeleriyle nasıl ifade ettiğini fark ettiği bu etkileşimler, dil ve sosyal büyümenin gelişiminde önemlidir.
“Ebeveynler çocuklarını eğlenceli ve keyifli oyunlara ve günlük rutin aktivitelere dahil ederek onlara önemli iletişim, sosyal etkileşim ve oyun becerileri öğretiyorlar”.
